Web 3.0 is de term die wordt gebruikt om de derde generatie internetdiensten te beschrijven. Deze zijn bedoeld om websites te maken die intelligent zijn en in een netwerk zijn opgenomen. Hiervoor richten internetdiensten zich op het gebruik van machinale gegevens. Dit betekent dat de derde generatie, in tegenstelling tot de tweede generatie (Web 2.0), niet alleen inhoud gebruikt die mensen hebben gecreëerd, maar ook inhoud die technologieën leveren. Kunstmatige intelligentie (AI) draagt daaraan bij, bijvoorbeeld door een gebruiker de gegevens te tonen die bij zijn of haar profiel passen.
Bovendien maken peer-to-peer technologieën ook deel uit van Web 3.0. Bij peer-to-peer technologieën werken gebruikers of computers op gelijke voet samen. Met andere woorden, iedere gebruiker of computer kan diensten claimen en aanbieden. Bovendien worden middelen uitgewisseld tussen alle deelnemende computers en gebruikers.
Een van de bekendste peer-to-peer technologieën is blockchain. Dit is een database die vele computers delen om informatie op een fraudebestendige manier door te geven. Wanneer een nieuwe computer toetreedt, ontvangt hij een volledige kopie van de database. Vanaf dat moment is hij verantwoordelijk voor het controleren en documenteren van de transacties. Zodra alle betrokken gebruikers een transactie hebben geverifieerd, wordt deze in gecodeerde vorm op elke computer opgeslagen en toegevoegd aan de eerder uitgevoerde en gecontroleerde transacties.
Bijgevolg kan het bijvoorbeeld worden gebruikt om de productie van een fysiek product in kaart te brengen, waarvan de totstandkoming plaatsvindt in verschillende transacties met talrijke betrokken ondernemingen. Elk bedrijf dat nieuw betrokken is bij de productie kan het hele productieproces traceren. Dit betekent bijvoorbeeld dat zij kan nagaan of de grondstoffen voor het product afkomstig zijn uit een mijn waar kinderen werken. Indien de details van een transactie later worden gewijzigd, moeten alle betrokken partijen daarmee instemmen. Aangezien de informatie over elke transactie niet alleen op één server wordt opgeslagen, maar in een netwerk van computers, is het voor hackers bijna onmogelijk om de gegevens te vervalsen.
Wat zijn NFT's?
Niet-inwisselbare tokens (NFT’s) kunnen in het Duits worden vertaald als niet-omwisselbare tokens. Een token vertegenwoordigt de eigendom van een niet-ruilbaar goed in gedigitaliseerde vorm. Een niet-ruilbaar goed is een uniek voorwerp zoals een kunstwerk. Voor elk uniek stuk kan een NFT worden aangemaakt, dat dan afzonderlijk wordt verhandeld. Om ervoor te zorgen dat het eigendom van het unieke voorwerp niet kan worden gestolen, zijn NFT’s gebaseerd op blockchaintechnologie.
Bij elke juridische eigendomsoverdracht vindt een transactie plaats. Dit omvat onder meer de datum waarop het unieke voorwerp werd verkocht of weggegeven, alsook de persoonsgegevens van de oude en de nieuwe eigenaar. Vervolgens wordt de transactie door alle deelnemers gecontroleerd en in gecodeerde vorm aan de blockchain gehecht.